دیروز دوشنبه ۲۱ تیرماه ۹۵ و با فاصله‌ای ۱۴ روزه از هفتم تیر آن شوم روز سردشت (سالروز بمباران شیمیایی سردشت به دست رژیم بعث)، و در فاصله‌ی زمانی‌ای که هنوز رنج برگزاری برنامه‌های سالیاد آن شوم روز بر شانه‌‌هایمان سنگینی می‌کرد و ورق زدن برنامه‌هایش، ذهن و فکر و روان را درگیر می‌نمود، اتفاقی بس میمون و شیرین با همت و پشتکار و ابرام و اصرار جوانی خلق شد که آن همه تلخی را از کام شهروندان سردشتی زدود و شیرینی عسل گونی مه‌مان ذایقه‌مان کرد!
امروز جوان رعنای سردشتی، «کاک آوات رشیدی» پس از یک دهه تلاش و ممارست بلاخره رؤیای دیرینش را متحقق ساخت و رکورد جهانی تک چرخ را در حداقل زمان و با ۲۰۰م‌تر بیشتر از دست «کورت اسبورن آمریکایی» خارج کرد و نام خود را به عنوان رکورد دار تک چرخ جهان در گینس ماندگار کرد!
این شیرین روز، با تلاش این جوان رعنا می‌تواند سرآغاز تحولی بس عظیم در اراده‌ی جوانان شهرمان شود تا بیش از گذشته، شایستگی‌های خود را بروز دهند!
همه می‌دانیم و دیگران نیز که؛
آنگاه که شهروندان سردشتی، دست در دست هم سپر مقاومت ساختند، موشی نتوانست حریم مرزی این سرزمین را بشکند و همان نیز شاید موجبات بمباران شیمیایی سردشت را فراهم ساخت و جالب اینکه در همان ایام نیز این همدلی‌ها و همکاری و تعاون این دلیرمردان و شیرزنان سردشتی بود که مرهم تاول‌های پوستین شد و دردی این چنین عظیم و بی‌سابقه را قابل تحمل ساخت!
آنگاه که زمان ضرورت مه‌مان نوازی و غریب نوازی را ایجاب کرد، این مرزداران غیور سردشتی بودند که باز دست در دست هم، سفره‌ی مهرشان را به روی آوارگان اقلیم کوردستان و حتی شهروندان عرب عراقی گشودند و بسیار سخاوتمندانه خرمن لطف و عشق به همنوعشان را تعارف کردند!
آنگاه که در میدان فرهنگ به نبرد با تهاجم فرهنگی پرداختیم شاید بیش از همه همسایگان خود، به یمن سنت و دین و همبستگی درونیمان، مقاوم نشان دادیم و ماندگار ماندیم!
همه شاهدیم آنگاه که در عرصه علم وارد شدیم قبل از همسایگان خود در نوار مرزی، علم (پرچم) دانشگاه سازی و دانشگاه داری برافراشتیم و شایستگان و فرهیختگانی پروردیم و پروردند که فقط امسال نتایج حضور بی‌شمار و فراوانی تخصصشان را در گروه «فرهیختگان سردشت» و در فراخوانی دیرهنگام به نظاره نشستیم!
و آنگاه که در عرصه ورزش، بستر همدلی گشودیم همایش‌هایی از سطح شهرستانی تا منطقه‌ای و ملی را در کوهنوردی، کاراته، بوکس و... شاهد بودیم که نام سردشت و یادشهدای سردشت را تا دوردست‌ها برد!
و هرگاه در قالب ان جی او‌ها، انجمن‌ها و شبکه فعالان مدنی، زیست محیطی و.... وارد میدان شدیم و دست در دست هم دادیم، منشأ حرکت‌های بسیار شدیم...
و البته امروز نیز که نه جمعی و بلکه فردی، پای در رقابتی نفس گیر نهاده‌ایم به لطف «ئاوات»های نوعی، گینس را مجبور به تخصیص اوراقی از کتابش به نام سردشت می‌کنیم!
و این نشان‌هایی ارزنده از پتانسیلی امیدبخش است که اگر بدان نظر کنیم و دل در گرو آن نهیم، روزهایی نه چندان دور، نه تنها آوات (آرزوی) «آوات» را، بلکه «آوات‌های نوعی» را متحقق خواهد ساخت و سردشت دیگر «سردشت مظلوم» امروز نخواهد بود و صد البته که گام در مسیر سردشتی خواهیم نهاد که «الگو» خواهد بود و سرآمد...
البته این سرآمدی، پشتکار «آوات گونه» می‌طلبد و صبر تک چرخ سوار سردشتی تا که روز‌ها، ماه‌ها و سال‌ها در پستوی کوچه‌ها، خیابان‌ها و جاده‌های منتهی به شهر، تمرین کند «منیت کشی» و «عافیت طلبی» را و نقش دهد «خودسازی» و «فرهنگ سازی رنج منتهی به گنج» را...
چه خوش یمن خواهد شد امروز این دوشنبه‌ی تیرماه ۱۳۹۵ سردشت، اگر الهام بخش جنبشی شود که جمعی و فردی، «منیت‌ها» را قربانی «ساختن» کنند و با نهادینه کردن «فرهنگ رنج منتهی به گنج»، هزینه‌های سفر منتهی به «رؤیا و آرزو» را صبورانه و جسورانه متقبل شوند و از «دنباله روی رهروان ره پوی راه یکساله در یک شب»، تحت هر نام و عنوان و رنگ و لعابی پرهیز نمایند!
امروز مبارک روزی خواهد شد اگر همگی از تلاش و صبوری و پشتکار «ئاوات» عزیز درس گیریم و به تدریج و آهسته در مسیر پیشرفت گام نهیم!
امروز خوش یمن روزی خواهد شد اگر این رکورد زنی کاک «ئاوات» را، الهام بخش آرزوهای جمعی و فردیمان کنیم و همچون او پای در مسیر پشتکار، تلاش، صبر، بردباری، هزینه دهی، جسارت و شجاعت پیمودن راهی کنیم که سرانجامش، دوستی، صمیمیت، همدلی، موفقیت جمعی و فردی و توسعه متوازن و پایدار شهری سردشت و حومه است...
امید به الهام بخشی حرکات فردی و جمعی اینچنینی در مسیر توسعه‌ی پایدار سردشت و سرآمد و الگو بودن و الهام بخش بودن تلاش‌های شهروندان سردشتی در جهانشهر پیرامونی...
نظرات